درخت لاله

درخت لاله یکی از درختان سریع الرشد پهن برگ می باشد. بومی شمال شرقی آمریکا، میزان رویش ارتفاعی آن به 58 متر و رویش قطری آن به 3 متر در ارتفاع برابر سینه می رسد.
دارای گلهای زرد بوده و هنگام خزان، برگهای پهن آن به رنگ زرد تا ارغوانی تبدیل می شود.
از این گونه علاوه بر تولید چوب جهت کاغذسازی، در پارکها نیز باعث داشتن تاج گسترده و گلهای زیبا و برگهای باطراوت نیز استفاده می گردد.
این گونه همراه عنبرسائل در رویشگاه اصلی خود دیده می شود.
در محدوده انتشار این گونه میانگین حداکثر و حداقل درجه حرارت سالیانه 38+ و 29- درجه سانتیگراد است.
میزان بارندگی از حدود 750 میلیمتر شروع و تا بیش از 2000 میلیمتر در مناطقی که به آپالاش جنوبی ختم می شود نوسان دارد.

گل دهی:

با توجه به شرایط رویشگاهی و موقعیت منطقه، گلهای درخت لاله از ماه آوریل تا ژوئن (فروردین تا خرداد) ظاهر می شوند. گلهای آن منبع خوبی برای زنبور عسل محسوب می شود.
در سن 20- 15 سالگی به بذر دهی می رسد.

روش تکثیر:

این درخت به دو روش جنسی و غیرجنسی تکثیر می یابد.
تکثیر جنسی: از طریق بذر صورت می گیرد. ریزش بذرها معمولاً در اوایل اکتبر (مهر) و حداکثر تا اوایل نوامبر (آبان) ادامه دارد.
تکثیر غیر جنسی: آزمایشی که با آغشته کردن قلمه های درخت لاله با اسید ایندول بوتریک و آبیار ی بستر کاشت با مه پاشی انجام شده است. قلمه ها با موفقیت 75 درصد ریشه دار شدند.
تهیه قلمه برگدار در تابستان با درصد نسبتا زیادی ریشه دار می شوند. قلمه ریشه دار موفق بوده و تکثیر به وسیله خوابانیدن نیز انجام می گیرد.