ارغوان

گل های ارغوانی این درختچه بر روی شاخه های لخت در اوایل بهار منظره دل انگیزی ایجاد میکند.

برگها قلبی شکل، پوست تنه نقره ای تیره و شاخه ها دارای چوب محکمی هستند. این درخت به خاطر اینکه تولید شاخه های زیادی در کنار هم در سطح زمین می کند، پرورش تک تنه ای آن مشکل است و بهتر است به همان شکل طبیعی و یا به فرم چند تنه ای تربیت شود.

درختچه ای است مقاوم به سرما و تا 23- درجه سانتیگراد را نی تواند تحمل کند. به انواع خاکها از جمله خاک های آهکی، قالیایی و اسیدی خشک مقاوم است. بعد از گلدهی نیام ها وغلاف های چند دانه ای میرسند که تا اخر سال بر روی درخت می مانند. گل ها بیشتر بر روی شاخه های یکساله ظاهر میشوند، هرچند بر روی شاخه های چند ساله و حتی تنه نیز با ترکم کمتر مشاهده میشود. گیاهان جوان تا چهار و پنج سالگی تولید گل نخواهند کرد. ارغوان به صورت تک کاشت . گروهی قابل استفاده است. به راحتی میتوان آن را در زیر سایه درختان کاشت ولی بهترین نتیجه در شرایط آفتابی کامل به دست می آید. درختچه ارغوان را میتوان در ترکیب با یاس زرد و به ژاپنی برای آرایش و تزیین در محوطه سازی ها و فضای سبز استفاده نمود.

روش های تکثیر و ازدیاد ارغوان:

تکثیر ارغوان از طریق کاشت بذر انجام می شود.

بذر ها برای جوانه زنی سریع نیازمند تیمار با اسید سولفوریک غلیظ به مدت حدود 30 تا 60 دقیقه و سپس نیازمند تیمار سرمایی به مدت سه ماه در دمای 4 تا 2 درجه سانتیگراد هستند. ارغوان از طریق قلمه های علفی در اوایل بهار نیز قابل تکثیر است.