درخت انجیلی

 انجیلی یکی از مهمترین گونه های بومی جنگل های شمال ایران است از بخش‌های جلگه ای تا ارتفاع 600 متر از سطح دریا قابل کشت می باشد رنگ برگها در بهار سبز تیره ودر اواخر تابستان تا اواخر پاییز بسیار متنوع وچشم نوا ز است ای گیاه برای عملیات بنسای کار برد خوبی دارد شاخه های آن انعطاف پذیری بالایی داشته می توان با حالت دهی به شاخه ها شکل‌های مختلف تاج ایجاد کرد

درختان انجیلی در ارتفاعات پایین‌دست جنگل‌های شمال و فقط در نوار جنوبی دریای خزر و البته منطقه سوادکوه رشد می‌کنند که از نظر تعداد ۱۰.۵۴ درصد و از نظر حجم ۵.۴۴ درصد از جنگل‌های هیرکانی را به خودش اختصاص داده است.

انجیلی درختی است عجیب با قامتی بلند که ارتفاع آن به ۲۵ متر نیز می‌رسد. برگ‌ها و تنه درخت انجیلی یکی از خصوصیاتی است که در این درختان بیشترین توجه را به سمت خود جلب می‌کنند.

برگ‌های جوان این درخت، به رنگ بنفش مایل به قرمز هستند و بعد از آن در تابستان به رنگ سبز تیره و درخشان تبدیل می‌شوند و سرانجام در فصل پاییز برگ‌های این درخت درخشان به رنگ‌های مختلف زرد پر رنگ نارنجی سوخته و پر رنگ و رنگ قرمز روشن خالص جلوه نمایی می‌کند.